zaterdag 13 juli 2013

rouwdementie

Vanmorgen ging ik de deur uit, stapte op mijn fiets en vroeg me binnen 2 seconden af of ik mijn haar wel gekamd had. Dus ik weer terug. Terwijl ik in de spiegel keek zag ik dat mijn bloes scheef dichtgeknoopt zat, m’n haar was wel gekamd, maar gelukkig was ik gaan twijfelen, want zo’n scheef bloesje valt bij mij meer op dan ongekamd haar.

Ik kwam pas ook niets vermoedend 2 keer te laat op m'n werk, en ik moet echt alles opschrijven wat ik niet mag vergeten. Meestal als ik de deur uit ga moet ik nog een keer terug omdat ik iets vergeten ben mee te nemen. Voor dementie ben ik nog net iets te jong, zwangerschapsdementie (schijnt ook te bestaan) zal het niet zijn. Zou er ook zoiets als rouwdementie bestaan? Want als dat zo is, dan heb ik het!

Maar tegelijkertijd vind ik dat ik best in staat ben om mijn eigen zaakjes te regelen, ik heb deze week 2 apparaten hier in huis laten vervangen omdat ze op waren. Lukt prima. De Nederlandse economie heb ik in ieder geval weer goed gestimuleerd. Aan mij zal het niet liggen.

Ooit heb ik me voorgenomen om het eerste jaar na Jan z’n dood geen grote beslissingen te nemen over werk, wonen, of wat dan ook. En daar blijf ik bij. Lijkt me een goed idee. Mijn hersens zijn helemaal nog niet in staat om over belangrijke dingen te beslissen. Ik was ook al heel snel van plan om vrijwilligerswerk te gaan doen, dat heb ik zo ongeveer mijn hele leven gedaan, ik ben er mee gestopt toen Jan steeds zieker werd en mijn aanwezigheid steeds meer nodig had. Ik had al geinformeerd bij Villa Pardoes, want dat leek me wel iets. Daar hebben ze een wachtlijst voor nieuwe vrijwilligers die zo lang is dat er geen mensen meer op mogen. Terug naar mijn vorige vrijwilligerswerk, Vluchtelingenwerk, wil ik nu niet, de mensen die je daarbij ontmoet zitten vaak tot over hun oren in de problemen, dat kan ik er nu niet bij hebben.

Maar inmiddels ben ik van gedachten veranderd, ik moet even helemaal niet voor andere mensen zorgen van mezelf, ik moet eerst maar eens iets gaan doen wat ik zelf leuk vind, waar ik voor mezelf plezier uithaal. Een cursus keramiek dus, en daarnaast een serie gespreksavonden met lotgenoten. En af en toe ga ik schilderen ofzo bij Inloophuis Toon in Waalwijk. Ik heb de laatste jaren weinig creatiefs ondernomen en nu moet dat er uit. Zomaar dingen voor mezelf doen was echt weer even wennen. Na zolang voor Jan gezorgd te hebben voelde het in eerste instantie haast als een bevrijding, dat ik weer zomaar tijd had én de deur uit kon. Maar al heel snel besefte ik dat het nu altijd zo zou zijn en toen was de lol er weer vlug vanaf. Nu begin ik daar soms weer een beetje van te genieten en ik hoop dat dat zo blijft. Dus niet strijken of ramen zemen als ik daar geen zin in heb, wat sowieso al vrij zeldzaam is hier in huis maar gewoon iets doen wat ik leuk vind.   Hopelijk helpt dat ook wat tegen die rouwdementie, wat dat is me toch onhandig!

2 opmerkingen:

  1. Gewoon een hele dikke knuffel!!!! gr Debby

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ken het gevoel....goed idee om weer dingen te gaan ondernemen zal ook eens om me heen kijken wat hier de mogelijkheden zijn. Gek is dat, dat je word geïnspireerd door een blog van jou. Voorheen zou het niet in me opkomen. Al moet ik wel zeggen dat het nier ook heel beperkt is en ik telkens naar een ander buitendorp moet. Nou ja dan snijd het mes wel aan twee kanten...en ik ben een dag onder de pannen en er word eindelijk aan mijn conditie gewerkt. Toch maar weer eens op onderzoek uit....oh btw ik lees je nog steeds graag.

    Groetjes Alie

    BeantwoordenVerwijderen