Was ik eerst een periode heel lamlendig, nu leek ik wel
hyper de afgelopen 2 weken. Dagenlang heb ik staan zagen en timmeren aan een
kippenhokje. Zogauw de buitenren af was kwamen er 2 kipjes, waarvan de volgende
dag er al eentje ziek bleek. Kon ik weer een heel eind rijden om die kip te
ruilen. Na 2 dagen bleek de andere kip ook ziek en zat ik al bijna met een leeg
kippenhok in mijn maag. Nu zijn ze aan de antibiotica van de dierenarts. De kip
wordt duur betaald…
Met de restanten van het lekke dak van een vriendin, de
decoupeerzaag van mijn zwager, de handigheid van mijn vader die timmerman was,
en mijn leesbril omdat mijn gewone bril kapot was omdat ik er even op was gaan
zitten, bouw ik nog een nachthokje.
Ik ben er lang mee bezig geweest, het werkte zeer therapeutisch.
Vraag me wel af of het normaal is dat mijn stemmingen zó wisselen. Maar wat is
normaal als je rouwt? Dat is voer voor mijn therapeuten, ik zag er twee deze
week. Mijn psycholoog vroeg me wat er mis was met het bouwen van een kippenhok.
Als ik ze weer beu raak heb ik kippensoep en brandhout, zo stelde zij. Stoppen
met timmeren, zei mijn huisarts, toen ze constateerde dat ik me een beginnend
carpaal tunnelsyndroom getimmerd had. Gelukkig zei ze ook dat de resultaten van
mijn jaarlijkse diabetes APK allemaal prima waren.
Dat van die bril was niet zo handig. Woensdag 4 september,
kinderdag dus, lag ik na het werk even op de bank. M’n bril lag naast me en
toen ik ging zitten heb ik die net geraakt; krak, pootje eraf. En dat duurt
minstens een week, zei de opticien, handig! Inmiddels staat hij weer op mijn
neus, gelukkig, want ik werd heel moe van dat gedoe met een leesbril en maar
gokken wie er in de verte loopt.
Die kipjes waren er vast niet gekomen als Jan er nog was
geweest. Hij vond alles met veren en vleugels eng. Het voelde dan ook een
beetje alsof ik iets stiekems deed. Vroeger, in ons vorige huis hadden we ook
kippen, we hadden daar een tuin van 22 meter. En soms zette Jan zich heel
dapper over zijn angst heen om het hok schoon te maken. De kippen werden dan
eerst naar buiten gejaagd. De
laatste jaren heeft Jan me met zijn dapperheid wel vaker verbaasd.
Gelukkig ben ik niet meer zo hyperactief, want dat was best vermoeiend....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten