waarom?

Tussen 23 augustus en 25 september zat ik zonder weblog. Ik heb toen wel een stukje geschreven dat nooit gepubliceerd is. Ik prop het hier tussen, voor mezelf.

Ik snoep niet.

Een pak suiker staat hier meer dan een jaar in de kast, er gaan niet meer dan 3 pakjes boter op per jaar. (tenzij de buurvrouw veel leent)

Taart is alleen voor verjaardagen en Kerst.

Ik heb geen zittend beroep.

We eten zelden een toetje, nog minder ijsjes.

Ik drink nauwelijks alcohol, vooral thee, water en een beetje lightfrisdrank.

We eten weinig vlees (vooral biologisch) en veel groenten.

Ik bak alles in olie, er gaat hooguit een keer per dag een klein koekje bij de thee, meestal niet eens.

Waarom heb ik dan diabetes??

Op 25 augustus is officieel door onze lieve huisarts vastgesteld dat ik diabetes heb. Ze vond het zichtbaar lastig mij dit te moeten zeggen. Diabetes type 2.    4,5% van de Nederlanders heeft dat. Op Molenbeek nr.9 is het vanaf vandaag 100%.

Ik wist het al lang, mijn moeder had het, m’n oma en de grootouders van mijn vaders kant ook, het zit dus van twee kanten in de familie, dan kun je er op wachten. Meteen ook duidelijk wat onze kinderen te wachten staat.

Ik ben de laatste maanden een paar keer geprikt en zat steeds te hoog. Het kwam dus niet helemaal uit het niks. Maar nu de boodschap ingedaald is balen we er samen enorm van, weer zo oneerlijk.

Nu, een aantal maanden later ben ik aan de medicijnen, Metformine, steeds eentje meer, want ik zit nog te hoog. Gelukkig heb ik niet van die poezelige darmen als Jan. Die heeft dat middel ook een tijdje gehad, maar hij moest er mee stoppen, hij weet overal de openbare toiletten nu te vinden en kan in heel Nederland blindelings naar het toilet van een benzinepomp lopen.

De afgelopen jaren had ik steeds andere lichamelijke klachten, een frozen shoulder, een hielspoor en nu beginnend carpaal tunnelsyndroom. Volgens de huisarts moet ik dat goed in de gaten houden. Ik denk dat ik het maar ga negeren. Allemaal dingen die wel weer over gaan.

Ik ben niet de enige in ons gezin die lichamelijke klachten heeft gekregen in de periode dat Jan ziek is. Een dochter heeft al een tijdje prikkelbaar darmsyndroom met vaak buikpijn en de andere heeft regelmatig migraine aanvallen.

Jan z’n ziektes belasten niet alleen ons hoofd, maar ook onze agenda en ons lichaam.

Kanker heb je nooit alleen, hartkwalen blijkbaar ook niet en diabetes hebben wij ooit letterlijk met z’n allen.