zondag 26 mei 2013

tweedehands urn

Gisteren heb ik een urn opgehaald bij het crematorium, zo’n gewone zwarte plastic urn. Ik ga namelijk zelf iets maken voor om de plastic urn Jan. Toen we de as van Jan ophaalden zat die in een zwarte plastic urn en dat is nog steeds zo. Maar die is niet zo mooi, dus ik ga proberen iets mooiers eromheen te maken. Maar omdat ik het niet zo’n goed idee vind om de urn van Jan mee te nemen naar dat keramiekclubje wilde ik een lege urn. Na een telefoontje met het crematorium was dat geregeld, ik mocht er een komen halen.
De vriendelijke meneer die mij hielp zei dat ik hem zo mee mocht nemen, aardig toch? Alleen… toen ik wat beter keek zag ik dat de urn gebruikt was, er zat wat grijs gruizig spul in. Beetje vreemd nietwaar, om een gebruikte urn zomaar mee te geven. Wie weet wiens stof er in zat. Ik heb hem maar eventjes goed schoon gesopt, want ik kan wel wat hebben, maar ik heb geen idee hoe er bij die keramiekclub op gereageerd wordt.

Terug bij af.
Soms, als ik net even denk dat het best wel goed gaat, gebeurt er ineens iets waardoor ik terug bij af ben. Ik lag in bad. Ons huis is nogal gehorig, dus toen er bij de buren iemand de trap opliep leek het net of er iemand bij mij op de trap naar boven kwam. En in een flits van een seconde zag ik Jan de trap opkomen met een kopje thee in zijn hand. Dat deed hij nog wel eens als ik in bad lag. En dan ben ik terug bij af. Die confrontatie steeds met situaties die nooit meer terugkomen! Pfffttt.
Ik zou niet eens kunnen zeggen of ik nou echt dacht dat Jan eraan kwam of dat ik die voetstappen alleen maar associeerde met beelden uit het verleden. Daarvoor ging het te snel. Ik denk eigenlijk nooit dat Jan zo wel thuis zal komen, of dat hij zo uit bed komt. Ik zet ook nooit een bord teveel op tafel. Daarvoor was zijn afscheid al te lang van tevoren aangekondigd en ik stond overal met mijn neus bovenop. Ik heb de aftakeling van te dicht bij gezien om nu nog in verwarring te raken.

Over verwarring gesproken, ik werk ook weer op school, handenarbeidles aan groep 3 en groep 4. Afgezien van de nodige beperkingen vanwege concentratie- en geheugenproblemen gaat het prima. Leuk om met deze leeftijdsgroep te werken.
Maar mijn slechte geheugen zorgt voor verwarring en een van de kinderen had dat al snel in de gaten. Ik verwarde hem steeds met een ander knulletje, allebei een blond koppie. Zegt hij tegen mij: “Bedoelt u mij, of bedoelt u de echte Hessel?”…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten