woensdag 29 mei 2013

Inloophuis Toon

Eerst even een stukje tekst van Maaike Ouboter, zo’n mooi lied:

“Laat me los
Ik moet nu alleen
en hou me vast als het nodig is
in gedachten
En ik zoek je in alles om me heen”

Gisteren was ik naar de laatste bijeenkomst van een serie gesprekken met als thema “jij en kanker” in Inloophuis Toon in Waalwijk. Ik had ooit een oproepje in de krant gezien voor mensen die op een af andere manier met kanker te maken hebben en ben de metershoge drempel overgegaan. De eerste keer vond ik het helemaal niks, ik bleek de enige niet-kanker-patient. Maar de volgende avonden was ik juist heel blij om er bij te mogen zijn. Meerdere gespreksgenoten hadden iemand verloren, een zoon of partner, en iedereen had grote verlieservaringen, bijvoorbeeld door hun ziekte. Geen vertrouwen meer in het eigen lichaam, niet meer de energie van vroeger. Iedereen had iets moeten “inleveren”.
Het werden waardevolle avonden waarin ik mijn ei kwijt kon, maar waar ik vooral ook veel leerde van de ervaringen van anderen.
Bij deze bijeenkomsten was het ook de bedoeling dat we op een creatieve manier probeerden onze gevoelens te uiten. Gisteren ging het over waar ik een tijd geleden stond en waar ik nu sta. Dus had ik een foto van ons gezin meegenomen, daar stonden we toen, heel letterlijk. Maar het nu, dat was een stuk ingewikkelder. Waar sta ik nu? Wie ben ik zonder Jan? Wat wil ik? Hoe ziet mijn leven er nu uit?
Allemaal vraagtekens. Dus die maakte ik, van karton. Stevige vraagtekens, omdat ik vast letterlijk en figuurlijk stevig overkom op andere mensen. (maar als ik zo’n vraagteken losliet viel het om….)
En terwijl ik daar met die vraagtekens in mijn handen zat te bedenken wat ik daar nou nog meer mee moest en hoe ik dat bij Toon aan de anderen zou vertellen zag ik ineens dit:

Ik was helemaal verbaasd want ik was me totaal niet bewust van het beeld dat die vraagtekens zouden oproepen. En op dat moment wist ik het weer:  Alles is liefde!

Oja, ik kreeg een mailtje, twee dagen voor we zouden starten met de keramiekcursus, het gaat niet door vanwege te weinig deelnemers. Dus als er nog iemand een tweedehands urn zoekt.....

6 opmerkingen:

  1. Kippenvel, erg mooi !

    Warme groetjes uit Tilburg,

    Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kippevel. En doet bij dit alles de Liefde aan, als de band der volmaaktheid. Collossenzen 3 vers 14.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En dan zo heerlijk nuchter afsluiten met die urn haha ondanks het vele verdriet is dat denk ik het enige wat ons op de been houdt..beetje humor XxX Desirée

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat ontzettend mooi dit.... Ik volg U al een tijdje en wil wel vaker reageren maar wil me niet opdringen, maar nu.....
    Hoe ontzettend treffend is het dat 2 vraagtekens een hart kunnen vormen!!!!Zo'n foto zou je in je portemonnee moeten hebben dat als je het even niet meer weet hier naar kan kijken en weer kracht krijgt om verder te gaan. Denk dat veel mensen hier iets aan kunnen hebben... Dank daarvoor en heel veel sterkte met alles.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Sinds ik bij toeval op jouw blog terecht ben gekomen, leef ik erg met je mee. Ik reageer nu, omdat ik hoop dat ik je kan helpen. Een oud-klasgenoot van mij, Annet Vermeulen, heeft een keramiekatelier en is docent keramiek. Haar atelier heet: Keramiekatelier Antoonet. Ik hoop dat je hier alsnog terecht kunt om een mooie urn te maken. Ik vind het een mooi idee. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen