alweer rouw

Afgelopen dinsdag is mijn schoonmoeder overleden, de moeder van Jan, de laatste oma van onze kinderen.

Om half 7 ’s morgens werden we gebeld met de vraag of we naar ’t hospice wilden komen. Pas ’s avonds om 10 over 7  heeft ze haar strijd opgegeven, wat heeft ze het zwaar gehad.

Ik zag er enorm tegenop om erbij te zijn, teveel herinneringen aan mijn eigen moeder en teveel gedachten bij de toekomst. Ik had graag vanaf afgelopen weekend een paar weken overgeslagen.. Maar ik was erbij, heb het gezien en ik zit nog steeds rechtop. Wonderlijk iets, de kracht die in een mens kan zitten, ik ben er zelf verbaasd over.

Jan had het zwaar, het is zijn moeder en dat is toch echt heel anders dan een schoonmoeder. Maar in het hospice werd gelukkig goed rekening gehouden met hem. Er was een logeerkamer voor hem gereserveerd en daar heeft hij een paar keer gebruik van gemaakt.

Ik was even bij hem terwijl hij daar in dat bed lag, we dachten allebei hetzelfde, Jan zei het: Kijk mij hier nou liggen in het hospice….

En nu zijn we druk bezig de uitvaart te regelen samen met Jan z’n zus en haar man. Er loopt nog een zus van Jan rond, maar daar zeg ik maar niks over.

Met z’n vieren, én ook met veel steun van een oom en tante van Jan, proberen we het allemaal zo goed en netjes mogelijk te regelen. Dat betekent onder andere dus ook een gesprek met meneer pastoor, atheïsten die we zijn. De man was nogal recht van leer dus het wordt een mis met Latijnse gezangen (vond Jan z’n moeder ook mooi hoor) en niet al te veel eigen inbreng.

Zo ongeveer het tegenovergestelde van wat wij voor onszelf zouden kiezen. Hoewel het allemaal heel confronterend en zwaar is probeer ik het ook maar een beetje als een leermoment of generale repetitie te zien.

Eind van deze middag hadden we het helemaal gehad allebei, gisteren een groot deel van de dag de begrafenisondernemer over de vloer en vandaag meneer pastoor. Intussen teksten bedenken voor bidprentjes, kaarten schrijven, afspraak maken bij bloemist etc. etc. (en 12 keer proberen te mailen naar een verkeerd mailadres, heel frustrerend allemaal). Jan heeft een extra lange middagdut gedaan terwijl ik nog aan de p.c zat te ploeteren.

Eigenlijk zouden we vanavond nog verder gaan, maar we hebben afgebeld, we zijn er even klaar mee, morgen weer een dag.

Kan ik tenminste mijn favoriete t.v.programma zien vanavond op ned 1 om 22.20uur.