Met Jan gaat het een heel klein stukje beter nu, de pijn bleef vanmorgen onder het niveau van de rest van de week, gelukkig. Dokter Osman is vandaag weer aan z’n bed geweest, hij had alle tijd en ging er eens lekker bij zitten. In zijn kielzog de afdelingsarts weer, die zijn meestal nog in opleiding. De eerste les had ze denk ik ooit gemist: een goede dokter doet zijn/haar kauwgom even uit de mond als hij/zij bij de patiënt aan het bed staat. Gelukkig mocht ze toch niks zeggen, er heerst nog een enorme hiërarchie in zo’n ziekenhuis.
De bloeduitslagen van gisteren waren goed, de lever functioneert nog redelijk voor zijn doen, je houdt het niet voor mogelijk, en de nieren werken ondanks alle verhoogde en nieuwe medicijnen nog prima. Het hartfilmpje leek ook goed, maar een beetje vaag dus dat is even opnieuw gedaan.
Dr. Osman gokt er op dat de pijn in de ochtenden nog gaat verminderen omdat Jan z’n lichaam nog moet wennen aan alle medicijnen. Als alles goed gaat mag Jan ná het weekend misschien naar huis. (dag weekend, daag zonnetje-in-de-tuin, daaag) En als het niet goed genoeg gaat hebben ze nog één medicijn om te proberen.
Die pijn is dus niet steeds een nieuw infarct ofzo, maar gewoon restant van de infarct die Jan donderdagnacht had. De cardioloog had er ook nog een verklaring voor in regelrechte Jip en Janneketaal: in je bloed zitten wagonnetjes en die brengen zuurstof naar je hart, maar bij Jan zitten er niet genoeg wagonnetjes in het bloed. Uiteindelijk dus toch allemaal gevolg van z’n lever.
Intussen rij ik een paar keer per dag naar Tilburg en het is iedere keer weer een verrassing welke route ik kan nemen. Het grote kruispunt net voor Tilburg ligt overhoop en de omleidingen variëren per dagdeel. Vanavond ging het zo ongeveer over Tokio, met weinig duidelijke, vaak onverlichte borden op mijn route.
Sanadome heb ik op mijn buik geschreven en het pannenkoekenrestaurant is ook al afgezegd, maar we proberen toch heel koppig en eigenwijs een nieuwe datum voor die pannenkoeken te plannen. Plannen maken is naar de toekomst kijken en als je dat niet meer doet dan staat dat gelijk aan opgeven, dus dat doen we mooi niet. Kin omhoog en verder gaan!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten