marathon

Toen Jan vanochtend, of bijna vanmiddag dus, zijn bed uitkwam en z’n medicijnen enzo op had zuchtte hij: héhé, het lijkt wel of ik de marathon gelopen heb, zó moe ben ik. En hij stapte hier beneden in bed en sliep meteen weer verder. Zo gaat het iedere dag. In de middag is hij nog wel wat periodes wakker en in de avond ook, maar die worden wel steeds korter. Gelukkig kan hij nog wel wat, zoals zelf de trap op en af gaan, dus dat geeft ons wat hoop.

Vanmiddag hadden we weer bezoek, Albert en zijn gezin. Hun dochter kan heel goed taarten maken en ze hadden een heerlijke taart meegebracht voor bij de koffie. Ze waren met z’n vijven, maar dat was helemaal geen probleem, de kinderen zijn eerst een hele poos buiten geweest en daarna waren ze heel rustig en braaf met hun Ipods en Iphones in de weer.

Nadat het bezoek weer vertrokken was sliep Jan binnen 5 minuten weer tot ik hem wakker maakte om wat te eten. Vraag me altijd af wat er zou gebeuren als ik hem niet wek en geen eten of drinken aanbiedt. Ik ga het niet testen.

Sommige mensen denken dat ik in mijn blog moet aangeven dat bezoek welkom is omdat er anders niemand komt. Dat is niet zo hoor, ik schrijf het alleen maar omdat ik weet dat er mensen zijn die tegen die drempel aanhikken. Ik zou het jammer vinden als iemand niet komt en daar achteraf spijt van krijgt. Dus vandaar.

Zo hadden we deze week bezoek van Cor, en dat vonden we ook al weer zó dapper. Cor is pas getrouwd met Coby, maar ze weten nu al dat er geen zilveren bruiloft zal komen. Coby heeft longkanker, (nooit gerookt) en haar behandeling bestaat alleen nog maar uit zo lang mogelijk en zo goed mogelijk rekken. Wij hopen voor hen dat dat nog heel lang én heel goed mag zijn.

Cor volgt mijn blog en toen Coby ziek werd besloot hij zelf ook een blog te starten. Een van zijn laatste stukjes gaat over Jan. Ik vind het een mooi stukje, die regel over schelden en tieren is volgens Jan zwaar overdreven, hij beweert dat hij bijvoorbeeld nooit medeleerlingen gepest heeft. (wel leraren, zegt hij, maar die pesten hem zelf ook…) Het stukje heeft de titel daar zakt mijn broek van af  Het schijnt dat Jan dat wel eens zei in de gemeenteraadsvergaderingen in de tijd dat hij nog raadslid was. (Nu heb ik dus door hoe je zo'n link invoert, heb ik hem meteen twee keer!! zucht.....)

Daar zakt mijn broek van af!