bazen

Deze week is het “bazenweek”. Al onze “bazen” zijn op bezoek geweest. Twee van mij, want ik heb twee banen, en twee van Jan, ook al heeft hij maar een baan. Baas boven baas…

Het zijn allemaal heel lieve mensen die erg met ons meeleven. We vonden het fijn dat ze er waren.

Ik ben mijn werkgevers heel erg dankbaar dat zij mij in staat stellen om thuis bij Jan te zijn. Niemand heeft daar moeilijk over gedaan en dat is voor ons heel prettig want we vinden het allebei zo belangrijk om deze periode in ons leven samen door te brengen.

Het is ook wel dubbel hoor, zoveel thuis zijn. Ik mis mijn werk, de collega’s en de kindjes. Het is maar een klein wereldje zo, en als ik er even uitga voor een boodschap dan is het meteen wel heel erg “de wereld draait door”. Overal drukdrukdruk in de winkels, de kerstgezelligheid druipt er van af.

Maar gelukkig, ik heb ook al weer een voordeel ontdekt: het is zeker al drie weken geleden dat ik getankt heb en mijn benzinetank is nog steeds meer dan half vol, lekker goedkoop zo.

We krijgen weer volop kerstkaarten van allemaal lieve mensen met lieve wensen. (en een enkele ook gewoon omdat we daar nog steeds in het computerbestand zitten, haha) Het is duidelijk dat veel mensen even moesten nadenken vóór ze iets op de kaart schreven. We zijn blij met al die kaarten, waarderen het heel erg zelfs, maar helaas krijgt niemand dit jaar een kerstkaart terug van ons. Ik vind het te moeilijk. Al twee jaar schreef ik ze met in mijn achterhoofd de gedachte dat het Jan z’n laatste kerst was, nu doe ik er even niet meer aan mee. Wie weet volgend jaar weer. Ik kocht altijd goede-doelen-kerstkaarten, vaak van het Lilianefonds bijvoorbeeld. Dit jaar maak ik in plaats van de kaarten te kopen en versturen het geld dat ik daarmee bespaar over naar KiKa, dat lijkt me ook een prima kerstgedachte.

In de weekinfo van mijn werk stond een mooi gedichtje, ik zet het hier maar eens even bij:

Ik geloof

Dat ik geen groter geschenk kan ontvangen

Dan door de ander

Te worden gezien

Te worden gehoord

Te worden begrepen en aangeraakt.

Het grootste geschenk dat ik kan geven is

De ander te zien

Te horen, te begrijpen, aan te raken

Wanneer dat gebeurt

Voel ik

Dat er contact is gelegd.             K.S.