Maar nu hebben we de oplossing, i.p.v. in zijn benen geef ik hem die spuiten in zijn bil. Twee keer per dag ben ik dus de thuisverpleegster en dat werkt prima. Daardoor worden die beurse plekken ontzien en de andere drie keren spuit Jan in z’n buik waar het op dit moment redelijk uitziet.
Dus de pijn was vandaag ver weg en de zon hielp ook nog een beetje mee. Eind van de ochtend waren we even bij Jan z’n moeder. Eer Jan helemaal opgestart is is het al gauw een uurtje of elf, half twaalf.
En na de lunch hebben we even een mini-wandelingetje gemaakt, bij de ijsbaan aan de rand van de Loonse- en Drunense Duinen. Daar ontdekten we al na een klein stukje de schaapherder met zijn kudde die vaak in dit gebied loopt, maar die wij hoewel we er vaak komen nog nooit gezien hadden. Het was heel bijzonder om midden tussen die kudde van 350 schapen te kunnen wandelen en ook nog even met de schaapherder te kunnen kletsen.
Weer thuis gekomen is Jan naar bed gegaan voor zijn schoonheidsslaapje (heeft niet geholpen) en aan het eind van de middag zijn we naar mijn broer gereden waar we gezellig gekletst en lekker gegeten hebben. We konden er zelfs nog even buiten zitten om de zonnestralen op ons gezicht te voelen.
We merken allebei heel sterk hoeveel invloed het weer op ons heeft, als het te warm is of heel benauwd, dan heeft Jan daar erg last van en dat kan hij eigenlijk niks meer. Maar als het erg donker en regenachtig weer is zoals de afgelopen dagen dan kunnen we daar ook behoorlijk depressief van worden, zeker als het samengaat met extra lichamelijke klachten zoals die pijn die Jan had. Dus vandaag was alleen al in dat opzicht voor ons een goeie dag.
En dat geeft weer moed voor de volgende dagen!
Het zal een mooie gewaarwording geweest zijn tussen de schapen te zijn. Prachtig!
BeantwoordenVerwijderen