SamenLoop

Ik was bij mijn psycholoog. Aan het einde van het gesprek vroeg ze of ik een nieuwe afspraak wilde maken, en haar agenda viel open op 26 januari….

Dinsdag was het 10 maanden geleden dat Jan overleden is. En, ook dinsdag, over precies 200 dagen doen we mee aan de SamenLoop voor Hoop.

Daarom wilde ik dinsdag heel graag onze Facebookpagina de lucht in hebben en een lieve dochter heeft me daarmee geholpen. Je vindt hem onder de volgende link: www.facebook.com/SamenLoopVoorHoopVoorJanEnAlleman.
Als je niet weet wat een SamenLoop voor Hoop is, of je bent geinteresseerd in ons team, dan moet je maar eens kijken. We vinden het fijn als je onze pagina liked, super als je hem deelt en we vergeten je nooit meer als je een stukje met ons meeloopt. (of iets anders doet om ons team te versterken/ondersteunen).

 

Vandaag is Tiny geweest, onze vorige buurman. Hij gaat een mooi logo voor ons maken en iets om de Facebookpagina mooier te maken. Want het is nu allemaal nog een beetje kaal.
Ik heb me natuurlijk wel afgevraagd of we dit wel moeten doen en waarom we dit doen. Het antwoord is simpel: Ja! Dit moeten we doen. Voor Jan, voor alleman, maar ook gewoon voor onszelf. Dit vinden wij een mooie manier om ons verdriet om te zetten in positieve activiteiten. We kunnen in een hoekje van de bank blijven zitten huilen, en dat gebeurt ook regelmatig, maar we kunnen ook iets gaan doen.
Iets waarbij ook andere mensen betrokken worden. Iets waarbij Jan z’n naam genoemd wordt. En iets waarbij aandacht uitgaat naar het KWF, voor al die andere mensen die het zwaar hebben.
 

“Vanaf nu leef jij verder in mij, kijk jij mee door mijn ogen, vanaf nu ben je dichterbij dan ooit”.

Deze woorden sprak ik bij het afscheid van Jan, ik had ze ook maar weer van iemand geleend. Maar ik besef de waarheid achter deze woorden steeds beter.
Ook bij het organiseren van ons SamenLoopTeam dat niet voor niks de naam Voor Jan en Alleman heeft gekregen.   Daar moet nu soms wat voor geregeld worden. Af en toe is er een mannetje nodig. Dat was altijd een mooie taak voor Jan. Nu doe ik het zelf. Met hulp van mijn dochters natuurlijk, maar gelukkig hadden die het organisatietalent van hun vader al.

 

De SamenLoop is ons op het lijf geschreven, Alpe d’Huzes voor kneuzen, zo noem ik het ook wel eens oneerbiedig. Of Mont Ventoux met zijwieltjes. Als je niet die berg op kunt fietsen of lopen, als je geen sportieveling bent, dan kun je toch best meedoen aan een groot evenement voor het KWF en op die manier een steentje bijdragen. (en een stukje verdriet meedragen)
Want helaas kan Jan en alleman door kanker getroffen worden.
En iedereen verdient een morgen.