dinsdag 18 juni 2013

Samenloop

Samenloop

Op de avond voor vaderdag was ik met onze meiden naar de SamenloopVoorHoop in Baarle Nassau.
De SamenloopVoorHoop is een 24uurs wandel evenement dat al in 22 landen gehouden wordt en dit jaar in Nederland ook in heel veel plaatsen. Dit evenement wordt georganiseerd door vrijwilligers in samenwerking met het KWF. Er zijn verschillende doelen, n.l. geld inzamelen voor het KWF, kanker een bespreekbaar onderwerp maken, mensen die kanker hebben of survivor zijn in het zonnetje zetten en de mensen die aan kanker overleden zijn herdenken.
Ik was er heel nieuwsgierig naar en gelukkig wilden onze meiden wel met me mee.
Dat deze doelen zeker bereikt worden werd ons duidelijk in Baarle Nassau. In dit kleine dorp waren het hele verenigingsleven, het bedrijfsleven en de scholen betrokken bij dit feestelijke evenement. 44 teams liepen in wisselende samenstelling 24 uur lang over het parcours.
Wie meer wil weten van de SamenloopVoorHoop moet maar eens Googelen, er is een landelijke site en iedere deelnemende gemeente heeft nog een eigen site, Facebookpagina, YouTube-filmpjes etc.
Stiekem noem ik de Samenloop “de Alpe d’Huzes voor kneuzen”, maar dat klinkt té negatief. Ik bedoel ermee dat als je niet supersportief bent en dus niet die berg op kunt fietsen, dat er dan toch altijd iets is wat je wel kunt doen.
 

Wat mij vooral aansprak was de lichtjesceremonie. Iedereen kan een kaarsenzak kopen en voorzien van een tekst, foto en/of versiering. Die papieren zakken worden verzwaard met een steen langs de route gezet en er komt een kaarsje in. Tegen de tijd dat het donker wordt worden alle kaarsen aangestoken en dus lopen de deelnemers tussen twee banen met lichtjes door. De survivors verzamelden zich met een fakkel in de hand voor het podium. Er was  een moment van stilte, het plaatselijke koor zong (een beetje vals) en er werd een gedicht voorgelezen. Het gebral van enkele bezoekers met duidelijk een biertje op erdoorheen was een beetje jammer en alles verliep niet even vlekkeloos omdat het duidelijk de eerste keer was dat het dorp dit deed, maar toch was het indrukwekkend. Zoveel mensen bijeen met dezelfde gedachten en dezelfde motivatie: Samen strijden tegen kanker.

En zoveel begrip en medeleven, degene waarvan wij kaarsenzakken kochten begreep de situatie meteen en nam ons mee naar het gemeentehuis, voor een praatje, een kopje thee en een rustig plekje om iets op onze kaarsenzakken te kunnen schrijven.

Natuurlijk staken wij kaarsen aan voor Jan, maar ook voor Guusje en voor survivors Ingeborg en Mees. En voor Coby die in het hospice ligt en voor mijn vader en Jan z’n moeder. Iedere keer als we in de buurt van onze kaarsenzakken kwamen schreven we er weer wat bij.
We hebben zelf ook het parcours een keer langs gewandeld, om de sfeer te proeven en de kaarsenzakken te zien. Zoveel, sommige met algemene teksten, sommige met niks, maar ook zoveel met een foto of een naam of alleen maar “ik mis je”. Zoveel ellende….
Maar ook zoveel hoop. Het hele dorpscentrum was paars gekleurd, de kleur van de hoop.
Het waaide enorm, zoals heel dit jaar volgens mij al, dus waaiden er regelmatig kaarsen uit. Nienke en Annelijn zijn ook een hele tijd bezig geweest om samen met de vele vrijwilligers de kaarsen brandend te houden.
 

Ik had deze avond nog een doel, ik wilde het zien en horen, de sfeer proeven, aanwezig zijn bij dit evenement met in mijn achterhoofd de gedachte: als het iets is, wil ik volgend jaar ook. En gelukkig zijn onze meiden het daarmee eens; als het een beetje meezit lopen we volgend jaar met ons eigen team samen, samen voor hoop. Hoop op meer genezingskansen voor mensen met kanker. Jan krijgen we er niet mee terug, maar we kunnen wel iéts doen waarmee we hem gedenken en tegelijkertijd bezig zijn met de andere doelstellingen van de Samenloop
De teamnaam is er al,     nou de rest nog....




3 opmerkingen:

  1. heel mooi, dat jullie samen daar naar toe zijn gegaan.
    gr. Cees en Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig initiatief Wil. En ook: dank je wel.....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Klinkt als een hele bijzondere avond zeg!

    BeantwoordenVerwijderen